Oxford’ta gerçekleşen 7. Uluslararası Biomoleküler Arkeoloji Sempozyumu‘nda sunulan araştırmalara göre, yeryüzüne nasıl yayıldıkları ve en çok nerelerde ortaya çıktıkları, hangi kültürlerde barındıkları hakkında artık daha fazla bilgi sahibiyiz.
15.000 yıl öncesinden 18. yüzyıla kadar yaşamış 200’den fazla kedi DNA’sı üzerine yapılan araştırmaya göre, kedi nüfusu iki dalgayla yeryüzüne yayılmış. İlk dalgadan binlerce yıl sonra Mısır’daki mumyalanmış kedilerde bulunan mitokondri örneğinin aynı çağda Türkiye, Bulgaristan ve daha kuzeyde, Viking gömülerinde bulunduğu görülmüş. Harvard Üniversitesi Genetik Bilimcisi Pontus Skoglund “Vikingler’in kedileri olduğunu bilmiyordum bile.” diyor.
İllüstrasyon: Daily Cat Drawings
Vikingler denize açılırken yanlarında neden kedi taşımak istemiş olabilirler? Danimarka Doğal Tarih Müzesi görevlisi Kristian Gregersen‘in müze veri tabanında yaptığı araştırmalarda Viking çağının sonlarına doğru, kedi kürkünün kullanıldığını görmüş. Başka bir kaynağa göre ise Vikingleri’n kedi gibi evcil hayvanları sarılıp ısınmak amacıyla da kullandıkları söyleniyor. Kedilerin Vikingler arasında bu kadar yaygın olmasının bir başka nedeni ise hem gemilerdeki fare ve benzeri daha küçük hayvanları kolayca yakalamaları, hem de iyi birer iz sürücü olmaları. Bunun yanı sıra kediler, İskandinav mitolojisinde de sıkça geçiyor.
Norveç Kültür Müzesinden Jes Martens “Kediler Nordik Mitolojide oldukça tekrarlanan figürler.” diyor. “Aşk tanrıçası Freja vagonunu çeken iki kediyle tasvir edilir… Eğer kedileri içeren bu kadar çok hikayeleri varsa, denize açılırken onları da yanlarında götürmüş olmaları kaçınılmaz.” diye de ekliyor.
Kediler bu zamana kadar kültürel sahada en çok Mısır Mitolojisindeki rolleriyle gündeme gelseler de, bu haberle birlikte Nordik Mitolojide de kedilerin barındığından daha çok insanın haberdar olmasını umuyoruz.
Freya ve Kedileri
